Bu gece sana söylemek istediğim bir şeyler var, lütfen oku bunları.
Canıma okur gibi değil, canıma dokunur gibi oku ..
Ben seni nasıl unutacağımı bilmiyorum. Ne zaman unutmak istesem, bir şeyler hatırlatıyor seni. Bir şarkı, bir koku, bir film ya da şiir. Seni hatırlayacak hep bir bahanem var benim. Ne kadar denediysem olmadı, ne yaparsam yapayım olmuyor işte! Aslında seni unutmaya kıyamıyorum bile. Saçların geliyor aklıma, ellerin, sesin, tenin
Yokluğun dünyanın sonu değil tabi ki bunun farkındayım.Elbette daha büyük sorunları olan insanlar var, davası olan, büyük savaş verenler var bu dünyada. Ama bunların hiç biri kandırmıyor beni, dindirmiyor acımı, avutmuyor gönlümü. Herkesin derdi kendine büyüktür bilirsin, benim acım da sensin.
Her gece sana bir şeyler söylememek için, yazmamak için kendimi zor tutuyorum. Bir mesaj atsam iletilmeyecek kadar uzaksın, ya da iletilse bile cevap veremeyecek kadar yabancı. Kokun hala burnumda.Saçların, ellerin.. Öyle ezberlemişim ki sana ait olan her şeyi, bir türlü aklımdan çıkarıp atamıyorum. Bu yüzden kabullenemiyorum gittiğini, kendime bu yüzden yediremiyorum bittiğini.
Ve inan bana öyle özledim ki, ''akla zarar'' ...
Beni en çok üzen ne biliyor musun? Seni en iyi tanıyan benim ! ' Nasılsın?' diye bile sormama gerek yok çünkü yüzünden, gözlerinden, hatta seni görmesem bile ses tonundan anlayabilirim nasıl olduğunu.Neyi çok sevdiğini ve özünü en iyi ben bilirim, neden nefret ettiğini de . Seni bir daha kim sevecek böyle, kim sakınacak gözünden bile ?
Çok özledim seni, milyon kere özledim..
İlkindim, sonunda olmak isterdim..
Ne yazık, sonum oldun ..
Bilmem benim kadar farkında mısın bazı şeylerin. Her yolun bir şekilde sana çıkması, adının gölgesinde geçirdiğim koca yıllar ve daha neler neler sence de tuhaf değil mi ? Kader denilen şeye gün geçtikçe daha da inanıyorum. Evet kaderim sensin ve inşallah bize geç kalmazsın. Çünkü ben içimde senin keşkelerinle ölmek istemiyorum. Severek ayrıldığımız ve bunun ikimiz için de daha iyi olacağını söylediğin o günü tekrar tekrar yaşıyorum. Gittiğin o yoldan geri dön ! Döndüğünde ilk olarak ben karşılayacağım seni söz !
Bitmesin istiyorum şu mektup ama bir son gerekiyor ya her şeye bilirsin işte. Nasıl sevdiğimi bilirsin seni ve sana doyamadığımı da cümlelerimden anlarsın. Ardımda bir şeyler bırakıyorum sana. Beni hatırlaman için hepsi. Ben seni unutmam deme çünkü unuttuğun anlar olacak. İlk gün nasıl tanıştıysak öyle hatırla beni. Öyle sev ve gerekirse öyle unut ama sana nasıl aşık olduğumu hiç unutma.
Allahım . . .
Beni onunla sınama, kaybediyorum . . .
